Subh Holy!

Sorry, het is alweer veel te lang geleden sinds het laatste verhaal. We hebben in de tussentijd weer heel wat beleefd. Twee week geleden, op vrijdag 2 maart, hebben we op school het Phagwa feest gevierd. Dit is het nieuwjaar van de Hindoestanen. Bij dit feest is het de bedoeling dat je elkaar besmeurd met gekleurde poeder en verf. Je wenst elkaar dan ‘Subh Holy’ en vergeeft elkaar alle ruzies en begint weer met een schone lei. Op school werd dit feest groots gevierd, dus dat konden wij niet missen! Er werd een soort ‘bonte ochtend’ georganiseerd waarbij veel kinderen een stukje deden. Ze gingen zingen, dansen, toneelstukjes opvoeren, modeshows lopen in traditionele klederdracht van alle verschillende culturen: Indisch (de Javaanse kids), Indiaas (de Hindoestaanse kids) en Creools (de Afro-Surinaamse kids, oftewel de negers) en muziek maken. En wij moesten dit hele gebeuren presenteren in traditionele feestkleding van de Hindoestanen, in een sari, die we hadden geleend van de gymleerkracht. De leerkrachten willen zo weinig mogelijk zelf doen, vandaar dat wij deze taak hadden gekregen. Maar uiteindelijk vonden we het heel leuk om te doen. Na deze bonte ochtend werd er gegeten in de klas. Veel ouders hadden wat lekkers gemaakt. Er waren bergen eten! Heerlijk! Alleen om 10 uur ’s ochtends roti en bami en nasi is wel heftig voor je maag. Daarna begon het echte feest. De DJ speelde keihard Hindoestaanse muziek uit gigantische boxen (zoals bij elk feest hier) en alle kinderen renden naar buiten met hun poederflessen om elkaar te bekliederen. Wij hadden snel onze sari uitgetrokken en deze verwisseld met oude kleren, zodat wij ook mee konden doen. Binnen één minuut zaten we helemaal onder de gekleurde poeder, want het is natuurlijk het allerleukst om de juffen in te peperen. Wij vonden het vet tof! Je voelt je echt weer kind dan en je kan heerlijk rennen en vies worden. Alle andere leerkrachten waren minder enthousiast; zij zaten allemaal veilig aan de kant in hun nette kleren, heel saai!!! We hebben wel een uur lang gespeeld met de gekleurde poeder en tussendoor gedanst met de kinderen. Sunna begon direct met de polonaise, wat de kids geweldig vonden. Helemaal uitgeteld, uitgefeest en hartstikke vies naar huis gegaan. We hebben allemaal wel een half uur onder de douche gestaan om helemaal schoon te worden. Alleen Sunna loopt nog steeds met roze plukken haar, waar de poeder niet uit wil.
De volgende dag zijn we naar Nickerie geweest om het Phagwa feest verder te vieren. Want het werd zondag pas officieel gevierd. We sliepen in een appartement (bovenverdieping van een huis bij een familie) met de 9 meiden van de Pabo. De rest van de groep sliep in andere appartementen. Zaterdagavond was er in het dorp een feest georganiseerd met een groot vuur (een soort Paasvuur) en veel muziek en eten. Daar zijn we heen geweest. Daarna had Prem een barbecue georganiseerd op de dijk, want Nickerie ligt aan de zee!! We hebben daar heerlijk de hele avond gezeten, gegeten, gelachen en uitgevonden hoe lekker de Borgoe is. (Borgoe is Surinaamse rum, iets zoeter dan gewone rum). Daarna lekker geslapen naast de kakkerlakken en de volgende dag vroeg opgestaan om de dag te beginnen met een heerlijke vegetarische Roti! Dat is het typische Nickeriaanse ontbijt, dus we mochten het niet missen van Prem. Bij de meeste viel dit erg zwaar op de nuchtere en brakke maag. Nadat we allemaal naar de wc waren gegaan, konden we vertrekken om iedereen in het dorp ‘Subh Holy’ te wensen. Het viel een beetje tegen, want het heeft die hele dag vet hard geregend, dus het dorp was aardig uitgestorven. Maar we hebben wat mensen gevonden om te bekleuren met de poeder. Ook de honden moesten eraan geloven! (dat waren de acties van Mirthe hahaha).We gingen langs wat familie van Prem, waar we steeds weer eten en drankjes aangeboden kregen. Aan het eind van de ochtend waren we allemaal zo vies, nat en geverfd, dat we het wel hadden gezien. We mochten ons even opfrissen en kregen nog een maaltijd (je wordt echt volgepropt tijdens die tripjes, wat ik helemaal niet erg vind!!). Daarna allemaal gekleurd in de bus terug naar Paramaribo.
Gelukkig waren we maandag vrij van stage, omdat we er die vrijdag al waren geweest. We konden dus lekker uitslapen en bijkomen van het weekend. Heerlijk de hele dag bij Vos (het zwembad) gelegen in plaats van thuis werken aan school (wat ze op stage denken).
Afgelopen weekend zijn we naar Galibi geweest. Een Indianen dorp aan de Atlantische Oceaan. Hier is wel een natuurlijk wit!!! strand, maar helaas geen blauwe zee. Je kan daar reuze zeeschildpadden bekijken. Eerst met de bus naar Albina en vanuit daar ongeveer twee uur varen met een boot naar Galibi. Helemaal nat geworden door het spatwater kwamen we aan op het prachtige strand van Galibi. We konden de hele middag lekker op het strand chillen en kregen aan het eind van de dag een rondleiding door het dorp. We zijn ook langs de school gegaan en hebben daar het schoolhoofd ontmoet, juffrouw Sandra. Wij gaan twee weken stage lopen op deze school van Galibi. Dit kan via onze eigen stageschool in Paramaribo. Het schoolhoofd heeft contact met die school en kon dit voor ons regelen. De school op Galibi ziet er prachtig uit en is best ver ontwikkeld. Dit is mogelijk doordat het hele dorp meehelpt met het onderhoud van de school en door de verkoop van zelfgemaakte kaarten aan de toeristen die Galibi bezoeken. Juffrouw Sandra is echt een geweldige vrouw, die keihard werkt en echt heel veel doet voor de kinderen daar. Echt heel anders dan onze directeur! Ze lachte de hele tijd en heette ons van harte welkom. We hebben er nu al zin in, maar moeten nog even wachten want we gaan pas in mei ernaar toe, als we onze stage in Paramaribo hebben afgerond. ’s Avonds zijn we met een boot naar het natuurreservaat van Galibi gevaren. Dit was een spannende tocht in het donker. We zaten in de boot onder een groot zeil tegen het spatwater en voelden ons net gesmokkelde mensen. We werden geleid door een gids met een speciale zaklamp, een rode, om de schilpadden niet te laten schrikken en te verjagen. Andere zaklampen waren ten strengste verboden en camera met flits mocht ook per se niet. Ik heb toch per ongeluk twee foto’s met flits genomen zoals je kan zien. Dit was echt niet de bedoeling, maar ik had hem veranderd op nachtstand en dan gaat automatisch weer de flits aan, wat ik niet wist. De tweede keer had ik ervoor een filmpje gemaakt en was de flits weer automatisch aangegaan. Heel zielig voor de schilpad, ik vond het echt erg! Na afloop was de rest stiekem toch wel blij, omdat we dan wel een mooie foto hadden.
We hebben wel 5 schilpadden gezien. Echt prachtig, wat een grote beesten. Het zijn de oudste reptielen op aarde, ze leefden al toen de dinosaurussen leefden! Ze komen op het strand aan, dan lopen ze heel langzaam naar de rand van het strand, zoeken een mooi plekje en beginnen te graven. Als ze een diepe kuil hebben, leggen ze ongeveer 150 eieren. Daarna graven ze het gat weer dicht en camoufleren het goed met nog bergen zand. Uiteindelijk lopen ze terug naar de zee. Dit hele proces duurt ongeveer drie uur! We hebben een schildpad gezien die terugliep naar de zee en een paar anderen die aan het graven of camoufleren waren. We hebben ze ook aangeraakt! Het was echt heel mooi om te zien. Welmoet, we vragen ons nog steeds af hoe jij zo’n mooie foto van jullie met die schildpad kon krijgen??!! Of had je een makkelijke gids die het niet erg vond als je flitste?
We sliepen in een grote hut waar we allemaal onze hangmat in hadden opgehangen. Best leuk, alleen kan je op de helft van de nacht je draai niet meer vinden. ’s Ochtends wakker worden met een strand en bootjes in de zee als uitzicht is echt geweldig. Je komt daar helemaal tot rust. Het was alleen jammer dat het die zondag weer de hele dag regende. De seizoenen hier zijn een beetje in de war. In de regentijd (die net voorbij hoort te zijn) heeft het haast niet geregend en nu (in de droge tijd) regent het best vaak. Beetje jammer. We zijn die middag dus ook in de stromende regen teruggevaren naar Albina. Allemaal in poncho en toch kletsnat.
Dit waren de belevenissen van de eerste tripjes.
We zitten nu alweer bijna zes weken hier, de tijd vliegt echt voorbij! Mijn (Mirthe’s) ouders komen al deze zaterdag! Echt heerlijk om ze (jullie) weer te zien! Volgende week gaan we samen een mooie trip doen naar de Blanche Marievallen (watervallen).
Deze zaterdag gaan we naar een concert van Lucky Dube. En vrijdag willen we even weer op stap, omdat dat alweer drie weken geleden is.
Stage gaat nog steeds goed, het is wel zwaar, maar wel leuk! Alleen is elke dag zo’n drukke dag, ze moeten zo veel doen elke dag, echt niet normaal!
We zijn ook eindelijk begonnen met salsa lessen. Sunna en Marieke vinden het echt geweldig. Ze oefenen ook thuis met z’n tweeën! Ik zit in een andere groep op een andere dag, want heb in Nederland al lessen gevolgd. Wel jammer dat we niet samen kunnen.
Verder gaat hier elke dag gewoon zoals anders. School, zwemmen of luieren of stad in en dan ’s avonds eten en weer vroeg naar bed. En tussendoor heel veel kaarten en yatzeeën. (Maik bedankt nog voor de yatzee we hebben de beide blokjes al bijna op hahaha)
Heej ik neem het nog even over (Sunna) haha Mirthe heeft het hele verhaal alweer getypt maar doe toch nog even een mini stukje typen. Op onze stage gaat het verder heel goed, maar elke dag komen we weer thuis met verhalen van de gebeurtenissen hier op school. Het blijft bizar het onderwijs hier! Op de foto’s kan je de klassen van ons zien en ook nog mijn lievelings kleuter!!! Over 2,5 week hebben we alweer Paasvakantie, dan komt mijn papa langs en gaan we samen tripjes doen met Mirth en haar papa en mama. Dus dan komen er meer verhalen!
Bedankt voor alle leuke reacties weer! Echt leuk om te lezen. Ik zal nu even wat foto’s erbij zetten, want dat is toch het leukste he?

Hele dikke kussen en knuffels voor iedereen van Sunna en Mirthe uit Switi Sranan